Οι Ηλιαχτίδες αποτελούν τη βίβλο των «νεκρών» και βασανισμένων σκέψεων κάθε ευαίσθητου ανθρώπου. Καθημερινές καταστάσεις, άλλοτε πιο ξένες και μοναδικές, και άλλοτε πιο συνηθισμένες και γκρίζες, δεν περνούν απαρατήρητες, αλλά γενούν το πάθος, την ελπίδα, τη λύπη, τον έρωτα αλλά και τον θάνατο. Αυτές πρέπει να κατανοήσουμε, και μόλις συμφιλιωθούμε μαζί τους, τότε διάπλατα θα ανοιχτούμε περήφανοι στον απέραντο ωκεανό του ονείρου.

Οι Ηλιαχτίδες είμαστε όλοι εμείς. Είναι ο μαθητής που πασχίζει, η νέα που ονειρεύεται, η μάνα που πονά για να χαμογελάσει το παιδί της… Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας…

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα...

Γεννήθηκα στο Μαρούσι, ενώ μεγάλωσα και εξακολουθώ να διαμένω στην Πεύκη. Από πολύ μικρή ηλικία κατάλαβα πως η έκφραση του εσωτερικού μας κόσμου και συναισθηματισμού, καθώς και η εποικοδομητική αλληλεπίδραση αυτών με την εξωτερική πραγματικότητα δεν είναι απλή υπόθεση. Απαιτείται πολυετής σπουδή, και παρόλο που φαίνεται εύκολο να βρει κανείς το μονοπάτι του, τελικά σπανίως καταφέρνει και το ακολουθεί. Έτσι και εγώ, το βρήκα μέσα από τους δρόμους της ποίησης και της μουσικής, καθώς ασχολούμαι ενεργά με το παίξιμο ηλεκτρικής και ακουστικής κιθάρας.
Αποφοίτησα από την Εράσμειο Ελληνογερμανική Σχολή τον Ιούνιο του 2021, με ιδιαίτερα μεγάλη πρόοδο και πορεία στους τομείς των θετικών επιστημών και του κλάδου Υγείας, καθώς έχω διακριθεί αρκετές φορές σε πολλούς μαθητικούς πανελλήνιους διαγωνισμούς των τομέων αυτών, ενώ έχω επίσης προταθεί για συμμετοχή στο πρόγραμμα M.U.N.T. (Medizinische Unterrichtsprogramm fur Naturwissenschaften und Technologie) του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Παρ’ όλη όμως την κλίση μου αυτή, δεν σταμάτησα ποτέ να ασχολούμαι με την Τέχνη, προσπαθώντας διαρκώς να την εξελίσσω, προσαρμόζοντάς τη στα δικά μου μέτρα κάθε δεδομένη χρονική και ψυχοσυναισθηματική μου περίοδο.