Η Μαρούλα έχασε τον πατέρα της μικρή και έγινε το στήριγμα της μάνας της και η κολόνα του σπιτικού της. Ήταν λες και η σκληρή ελληνική επαρχία των αρχών του προηγούμενου αιώνα τη γέννησε ενήλικη. Βάσανα, κούραση, πίκρα, θάνατος… Έπρεπε όμως να αντέξει. Και άντεξε. Και ήταν ευγνώμων για τη ζωή που της είχε δοθεί, και πάσχιζε να νικήσει, ακόμα και στα πιο δύσκολα, στα πιο αδυσώπητα, στα πιο σκοτεινά. Ακόμα και πίσω από τον ήλιο…

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα...

Η Βασιλική Λιακοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Δώριο Μεσσηνίας. Οι δυσκολίες της σκληρής ζωής στην επαρχία δεν έκαμψαν την παιδική και εφηβική της αθωότητα, εντούτοις έβαψαν ανεξίτηλα τον λευκό καμβά της συνείδησής της. Τη δεκαετία του ’80 οδηγήθηκε στην πρωτεύουσα, την Αθήνα. Εκεί εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και λίγα χρόνια αργότερα έκανε τη δική της οικογένεια.
Οι επισκέψεις στον τόπο καταγωγής της δεν έπαψαν ποτέ εξαιτίας της ανάγκης της να επισκέπτεται τους αγαπημένους της γονείς. Κάθε επίσκεψη συνοδευόταν και από μια ιστορία που ερχόταν να βρει τη θέση της πλάι στις δικές της εμπειρίες. Ο συναισθηματικός κρότος που προκάλεσε η απώλεια της αγαπημένης της μητέρας αποτέλεσε το έναυσμα για να καταγράψει όλες εκείνες τις φλογερές αφηγήσεις και ολοζώντανες εικόνες που κρατούσε φυλαγμένες τόσα χρόνια.