Το τελευταίο χάδι


Στον πατέρα μου

Το πιο όμορφο χάδι
είναι το στερνό.
Πριν το μεγάλο πέρασμα
απρόσκοπτα προσφέρεται
και μες στον νου κατοχυρώνεται
λυχνάρι φωτεινό.

Στη λύπη ανασύρεται
χαϊδεύει τρυφερά
στα λάθη δεν επιτιμά
μόνο φωνάζει: «Πρόσεχε,
αυτό το χάδι μη φυλάς
για τη στερνή φορά».

Λίγα λόγια από τη συγγραφέα...

Γεννήθηκα στην πόλη των Πατρών. Μετακόμισα στην Αθήνα για να υπηρετήσω την πατρίδα μου στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού. Σπούδασα ανθρωπιστικές επιστήμες με μεταπτυχιακό στη Θεολογία.
Οι «Θύμησες» είναι η δεύτερη ποιητική μου συλλογή, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και πεζά. Συνεχίζω να «μοιράζομαι» στις νοητές υποστάσεις και να εξεγείρω τις αισθήσεις τους, με έναν στίχο, μια όμορφη φράση. Πάντα η βιωματική ποίηση θεωρώ ότι έχει τα εχέγγυα να συντροφεύει τη θλίψη η οποία έχασε τη μέθεξη του καλού, του ευγενικού. Γράφω και ευφραίνεται η ψυχή μου, καλοκαρδίζεται ο νους μου οδηγώντας με στην προσωπική μου λύτρωση.
Σας ευχαριστώ θερμά.