Ο Νίκος Χριστογιάννης γεννήθηκε στη Γκούρα (Βαπτιστής) Ιωαννίνων το 1940. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του από το 1945 μέχρι το 1951 και εν συνεχεία στο γυμνάσιο αρρένων Ιωαννίνων. Από το 1957 μέχρι το 1959 φοίτησε, με υποτροφία, στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του δασκάλου. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός από το 1961 μέχρι το 1963. Το 1964 διορίστηκε δάσκαλος και υπηρέτησε σε σχολεία του Νομού Ιωαννίνων, ενώ για μια πενταετία (1988 – 1993) αποσπάστηκε και υπηρέτησε σε σχολεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, στο κρατίδιο Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, και από το 1997 συνταξιοδοτήθηκε.
Το 1966, υπηρετώντας ως δάσκαλος στο παραμεθόριο χωριό Αγία Μαρίνα Πωγωνίου, τιμήθηκε από το Βασιλιά Κωνσταντίνο με την απονομή του «Αργυρού Σταυρού του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος» για εθνική, φιλανθρωπική και κοινωνική δράση.
Παντρεύτηκε την συγχωριανή του Ελπινίκη Ιω. Κύρκου και απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Έχει γράψει και το βιβλίο: «Το χωριό μου, η Γκούρα (Βαπτιστής), και οι χωριανοί μου», εκδόσεις Οσελότος Αθήνα 2017.