Η Εριφύλη φεύγει από την «Κιβωτό» όπου ζει τα τελευταία χρόνια για να πάει να μείνει στο δικό της σπίτι μαζί με τη μαμά της. Μόνο που η δική της μαμά δεν είναι σαν όλες τις άλλες... Την Εριφύλη την επέλεξε για παιδάκι της επειδή τη γέννησε η αγάπη της καρδιάς της... Και η Εριφύλη την ονόμασε «Μαμά Καρδιά»...
Ξέρετε, για όλους υπάρχει μια «Μαμά Καρδιά», αρκεί να το πιστέψουμε και να μη χάνουμε ποτέ την ελπίδα μας και την πίστη ότι τα καλύτερα έρχονται...
Το παραμύθι έχει ως παιδαγωγική κατεύθυνση τη συναισθηματική νοημοσύνη-ενσυναίσθηση.
Η Αθηνά Παναγιωτίδου όταν ήταν παιδί είχε όνειρο να γίνει μεγάλη… Τόσο μεγάλη και τόσο ψηλή, ώστε να ξεκρεμάσει από τον ουρανό όλα τα χρώματά του και με αυτά να χρωματίσει τον κόσμο και να τον κάνει πολύχρωμο… Όπως τον βλέπουν τα μάτια των ευτυχισμένων παιδιών…
Από τότε μέχρι σήμερα έγινε παιδαγωγός που λατρεύει τα παιδιά, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική, Παιδαγωγική και στις Τεχνολογίες της πληροφορικής και των επικοινωνιών, σεναριογράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός μέλος της ομάδας «ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΑΙΔΕΥΣΙΣ», συγγραφέας –αφού έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις ΟΣΕΛΟΤΟΣ το πρώτο της παραμύθι με τίτλο «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙ», που αγαπήθηκε πολύ από μικρούς και μεγάλους– και φυσικά μαμά της Έλενας και της Κατερίνας.
Ωστόσο, θα παραμείνει ένα μεγάλο παιδί που δεν θα πάψει ποτέ να ανακατεύει όνειρα μέσα σε μια ροζ κατσαρόλα με μια πορτοκαλί κουτάλα, μήπως και μαγειρέψει κάτι όμορφο, όπως η αγάπη για μια ζωή χωρίς το γκρίζο του μίσους…
Και μήπως καταφέρει βουτώντας τα πινέλα της μέσα εκεί να ζωγραφίσει τόσα σπίτια όσα είναι τα παιδιά αυτού του κόσμου…