( . . . ) Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Κασεροφαγούλης βούτηξε στο ποτάμι. Με την ουρά του έπιασε το κεφάλι της ποντικούλας για να μη βουλιάξει και ταυτόχρονα κολυμπούσε με δύναμη προς την όχθη του ποταμού. Εκεί όμως που τα δυο ποντικάκια νόμισαν ότι γλίτωσαν, τους όρμησε η γάτα, η οποία παραμόνευε. Ο Κασεροφαγούλης δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να αφήσει τη μικρή ποντικούλα στα νύχια της γάτας, μολονότι δεν τη γνώριζε. Άρπαξε ένα ξύλο κι όταν η γάτα άνοιξε το στόμα της για να κάνει μια μπουκιά το άμοιρο ποντικάκι, πέταξε μέσα στο στόμα της το ξύλο. Γούρλωσε τα μάτια της η γάτα με το ξύλο στο στόμα της κι άρχισε να βήχει δυνατά. ( . . . )

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα...

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Γιάννενα. Είμαι ηλεκτρονικός μηχανικός και το παραμύθι που κρατάτε στα χέρια σας είναι η πρώτη μου προσπάθεια σε λογοτεχνικό κείμενο. Μια μέρα ένα παιδί με ρώτησε από τι είναι φτιαγμένο το Φεγγάρι και του απάντησα ασυναίσθητα «από τυρί». Έτσι άρχισα να του περιγράφω τον άξονα του παραμυθιού. Το παιδί καταχάρηκε με την ιστορία που άκουσε και σε δυο-τρεις μέρες το κείμενο ήταν έτοιμο.