Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν είναι δυνατό να επαναληφθούν, συμβαίνουν μόνο μια φορά, διαρκούν πολύ ή λίγο, κάτι που έχει να κάνει με τη σχετικότητα του χρόνου και μετά μένουν στις αναμνήσεις αυτών που τα έζησαν. 

Κάπως έτσι ήταν και η Μύκονος ή καλύτερα η Μύκονος που ερωτευθήκαμε.
Λένε πως υπάρχει παράδεισος και πως πρέπει κανείς να κάνει πάρα πολλά για να μπορέσει να πάει εκεί. Για να πάει κανείς στη Μύκονο δεν είχε παρά να πάρει το καράβι από τον Πειραιά, για ένα ταξίδι που διαρκούσε βέβαια πολλές ώρες, χωρίς όμως αυτό να μας έχει ποτέ ενοχλήσει, μια και ζούσαμε ακόμα στην εποχή που οι ταχύτητες δεν ήταν τόσο αυξημένες.