Στην ποίηση μπορεί να μην έχει σημαντική θέση ο Βιζυηνός, στην πεζογραφία όμως είναι ανεπανάληπτος. Άφησε ένα έργο αλώβητο από τον χρόνο που αποδεικνύει ότι ο δημιουργός του ήταν βαθύς ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Τα διηγήματά του είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο και αποτελούν ένα αυθεντικό καθρέφτισμα της ζωής του. Σε όλα λειτουργεί μια πραγματικότητα που απέχει πολύ από τη συμβατική λογική. Ο Βιζυηνός υιοθετεί απόψεις, όπου η προσδοκία και η διάψευση διαδέχονται η μία την άλλη με τέτοιο ρυθμό και τέτοια πειστικότητα, ώστε να παρέχουν την εντύπωση της παραφροσύνης.
Ο Θεοδόσης Μοσχόπουλος γεννήθηκε το 1937 στα Χαβριάτα της Κεφαλονιάς. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και, όταν τελείωσε τις σπουδές του, διορίστηκε καθηγητής στη δημόσια εκπαίδευση. Υπηρέτησε επί μία δεκαετία ως Σχολικός Σύμβουλος στην Ευρυτανία. Το 1992 αποσπάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όπου με άλλους συναδέλφους του έγραψε το διδακτικό βιβλίο της Α΄ Γυμνασίου Η Ελληνική γλώσσα μέσα από κείμενα αρχαία, βυζαντινά και λόγια, εγκαινιάζοντας έτσι συλλογικά την επαναφορά των Αρχαίων Ελληνικών στο Γυμνάσιο. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Έργα:
• Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας
• Λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
• Λεξικό λατινοελληνικό και ελληνολατινικό
• Χειραψίες με την τρέλα
• Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού
• Γκαλίνα
• Δώρο γενεθλίων
• Φόνος στην οδό Ζακύνθου
• Η δίκη της Υπατίας
• Ο γλάρος που πετούσε περίεργα