O Δήµος Σολυγείας, ως Δήµος της επαρχίας Κορινθίας, σχηµατίσθηκε µε το β.δ. της 28ης Απριλίου/10ης Μαΐου 1834 «Περί της οροθεσίας και της εις Δήµους διαιρέσεως του νοµού Αργολίδος και Κορινθίας» και κατατάχθηκε στη Γ΄ τάξη, µε συνολικό πληθυσµό 1.529 κατοίκους και έδρα το Σοφικόν (1.506 κάτοικοι). Ο Δήµος Σολυγείας περιελάµβανε, τότε, στα όριά του, εκτός από το Σοφικό, την Ι. Μονή Κοιµήσεως της Θεοτόκου Σοφικού (20 µοναχοί) και την Ι. Μονή των Αγίων Πάντων Κόρφου (3 µοναχοί).

Mε το β.δ. της 27ης Νοεµβρίου 1840, οι Δήµοι Υρνηθίου, Ρυτού και τµήµα του Δήµου Απίας, συγχωνεύθηκαν στο Δήµο Σολυγείας. Έτσι, ο Δήµος Σολυγείας έφτασε στην πλήρη εδαφική και διοικητική του έκταση, περιλαµβάνοντας πλέον στα όριά του και τις εξής περιοχές: ΔΗΜΟΣ ΥΡΝΗΘΙΟΥ [Υρνήθιον (Αγγελόκαστρον) - (194 κατ.)], ΔΗΜΟΣ ΡΥΤΟΥ [Ρητόν ή Ρατόν (180 κατ.), Άγιος Ιωάννης (298 κατ.)], ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΥ ΑΠΙΑΣ [Βαλίδι και Βαρελλά (160 κατ.)]. Επίσης, στο Δήµο εντάχθηκαν και άλλα µικρότερα χωριά και οικισµοί, που ως τότε δεν ανήκαν σε κανένα Δήµο. Οι περιοχές αυτές ήταν: Αλµυρή, Γαλατάκι, Κατακάλι ή Ναζέικα, Ηλιαίικα, Βλασέικα, Κεφιλαίικα, Κόρφος, Στήριον (Μονή Παναγίας), Λιµήν Αµωνίου, Σκλέικα και Μαστρίζα.

Mέσα απ’ τα κείµενα του βιβλίου αυτού, ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την ιστορία του Δήµου Σολυγείας, από τη σύσταση έως σήμερα, ενώ θα έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί τα έργα και τις ηµέρες των Δηµάρχων, που βρέθηκαν στο τιµόνι του Δήµου κατά τα 80 χρόνια της παρουσίας του στο διοικητικό προσκήνιο της Κορινθίας.