Νύφη σαν κι αυτήν δεν είχε ξαναδεί κανείς τους στο χωριό. Η λυγερή κορμοστασιά της κοπέλας λικνίστηκε καθώς βημάτιζε αργά-αργά πάνω στο λιθόστρωτο και τα χρυσοκέντητα ρούχα της ακολουθούσαν κυματιστά τις κινήσεις της, ενώ τα πολύτιμα κοσμήματα με τα αμέτρητα φλουριά ηχούσαν ρυθμικά σε κάθε βήμα. Όλοι τα ’χαν χάσει απ’ τον θαυμασμό. Απ’ όλους πιο πολύ τα ’χε χάσει ο Γιάννης, που ξαφνικά είδε το λαμπρό σύμπλεγμα να κατευθύνεται προς το μέρος του.
Πριν προφθάσει να συνέλθει, ο πεθερός του άπλωσε το χέρι να τον χαιρετίσει. Την άλλη στιγμή έφερε με το άλλο του χέρι το χέρι της Μαρίας και το ένωσε με το δικό του. Τα δυο παιδιά, στο κέντρο του ενδιαφέροντος, κατακόκκινα απ’ την ντροπή, δεν τολμούσαν να σηκώσουν τα μάτια.
Η Ελένη Αγγελή Σταμάτη γεννήθηκε και ζει στην Παιανία.
Φοίτησε στην Πάντειο. Συμπλήρωσε τις εκπαιδευτικές της εμπειρίες συμμετέχοντας σε πολλές οργανώσεις και συσπειρώσεις γυναικών, που της έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχει σε συνέδρια και φόρα εντός και εκτός Ελλάδας.
Από το 1980 καταγράφει προσωπικές μαρτυρίες σημαντικών ανθρώπων που έζησαν και δραστηριοποιήθηκαν στον χώρο των Μεσογείων αντλώντας πολύτιμες πληροφορίες τις οποίες προσπαθεί να αξιοποιήσει.
Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά της περιοχής («Συμβολή», «Ρόδακας» κ.ά.) καθώς και ομαδικές δημοσιεύσεις, όπως «Η νυφική φορεσιά της Παιανίας», «Ιστορίες από τον Φώτη Κόντογλου στο Λιόπεσι», «Οδοιπορικό του Pouqueville στα Μεσόγεια» κ.ά.
Οι «Μικρές ιστορίες για γέλια και για κλάματα!» είναι το πρώτο της βιβλίο.
Έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια.