Η ζωή, οι τιμωρίες, τα βασανιστήρια των παιδιών στα ορφανοτροφεία, και τ’ αναμορφωτήρια, τις παιδουπόλεις και τις Στέγες, επί χούντας και αργότερα.
Στην κοινωνία έξω οι τιμωροί των ενοχλητικών πολιτών και ταυτόχρονα... ευεργέτες των φασιστικών συμμοριών, όπως και του υπόκοσμου της καραμανλικής-πασοκικής περιόδου συνεργάζονται...
Διάφοροι διεφθαρμένοι της κρατικής εξουσίας, της παρακρατικής και της υπερκρατικής (του πλούτου) ενώνουν δυνάμεις και διαπλέκονται σαν το νευρικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος. Όλοι μαζί δουλεύουν για την υποταγή των πολιτών, του λαού.
Ζητούμενα είναι: η ελευθερία, το δίκιο και η αλήθεια για την φοβισμένη κοινωνία. Ήταν μετά τη χούντα, είναι και σήμερα...

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα...

O Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε το 1959 στο Περιστέρι του Δήμου Ήλιδας (Ν. Ηλείας). Μεγάλωσε σε ιδρύματα από το 1965 έως το 1977. «Σπούδασε» τουρισμό σε Ρόδο και Πάτρα. Εργάστηκε για 18 περίπου χρόνια σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά ως δημοσιογράφος-διορθωτής.
Εξόριστος από την Ένωση Συντακτών, τιμή που του επιτρέπει να γράφει βιβλία έντιμα, χωρίς συμβιβασμούς...
Έχει γράψει ακόμα:
◆ Οι παλιές... καλές κομπίνες των λαχείων (2010), ντοκουμέντο
◆ Οδός Κρεμάλας, αριθμός θα δούμε... (2012)
◆ ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ! (2013)
◆ Τα λαμόγια “τραγουδάνε” ακόμα... (2014)
◆ Οι άνθρωποι που μισούσαν τα κυκλάμινα (2015)
◆ ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ αγαπούν τις Ferrari (2017)
◆ ΟΙ “ΚΟΥΒΑΡΝΤΑΔΕΣ” (2017)