
Δυο αντίπαλοι κόσμοι...
Μια σταυροφορία με πολλά θύματα αθώα και μη...
Το πουλόβερ της παγκόσμιας πανθρησκείας που είχε αρχίσει να υφαίνεται... και εξακολουθεί ακόμη.
Ποια είναι η πραγματική βάση των θρησκειών; Ο Θεός; Οι τελετουργίες; Οι κανόνες για υπακοή;
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα μέσα από τον καταιγιστικό ρυθμό το βιβλίο εξερευνά τον ρόλο του θανάτου και το πέρασμα στη Σκοτεινή Πλευρά. Την πλευρά όπου δεν επέστρεψε κανείς.
Ή μήπως όχι;
Ξεκινώντας να χαράσσω την πορεία της ζωής μου, χρειάστηκα τα κατάλληλα εργαλεία. Τα κουμπάσα και τους χάρτες για να βγάλω τη ρότα, και τον εξάντα για να ελέγχω ότι είμαι πάνω σε αυτή. Τα πρώτα μου εφόδια στη σχολή πλοιάρχων. Για να φτάσω στο λιμάνι τ’ ουρανού έπλεα πότε με ευνοϊκό και πότε με κόντρα τον άνεμο. Αυτός με έριχνε πότε στις καταφώτιστες μεγαλουπόλεις της Αμερικής και της Αγγλίας και πότε στο πλοίο της γραμμής που με πήγαινε στη Χίο για πιο πολλά πτυχία.
Πάντα όμως δίπλα στη θάλασσα.
Χρειάστηκε και μια πράξη καταστροφής για να φτάσω σε μια πράξη δημιουργίας.
Δημιουργώ χωρίς να σκέφτομαι, εμπιστευόμενος πρώτα απ’ όλα το ένστικτό μου.
Δεν γράφω για να προσελκύσω το κοινό κι ούτε επιλέγω να στριμώξω την συγγραφή μέσα στα μίζερα καλούπια της αγοράς, έτσι είναι σαν να λες ψέματα.
Σαν να βάζεις ψεύτικο χρώμα πάνω στα πέταλα των φυτών για να προσελκύσεις τα έντομα.
Ανήκω σε αυτούς που συνθέτουν χωρίς να γράφουν, που υπακούν στις προσταγές ενός εσωτερικού εγώ.
Σαν τα παιδιά που κρυφοκοιτάνε και ακολουθούν μια άγνωστη σκιά, που κατοικεί μέσα τους κι ας μην τη γνωρίζουν.