Ο Φιν, με βαρύ κεφάλι, προχώρησε σκυφτός προς την αυλόπορτα κι από ’κεί έξω στο δρόμο. Περπάτησε ως την πλατεία και τράβηξε το μονοπάτι που οδηγούσε στη λίμνη. Όχι το κανονικό, περίγυρα του λόφου, αλλά το πιο σύντομο, αυτό που είχαν ανοίξει τελευταία οι ψαράδες του Οσάρ, ακριβώς επάνω στην απότομη, γυμνή πλαγιά. Καθώς έφτασε στη λίμνη, έψαξε και βρήκε ένα ύψωμα, να την βλέπει σχεδόν όλη μπροστά του, και ξάπλωσε ανάσκελα στο χορτάρι, βάζοντας τα χέρια για μαξιλάρι πίσω από το κεφάλι του. Τριγύρω επικρατούσε εξαιρετική ηρεμία, με μοναδικά ακούσματα, τα γλυκά κελαϊδίσματα των πουλιών, που φτερούγιζαν από κλαρί σε κλαρί και κατά διαστήματα, τα βατράχια, που απαντούσαν στα πουλιά, μέσα από τα γαλήνια νερά της λίμνης, δίνοντας το δικό τους ρεσιτάλ...

Σημείωμα Συγγραφέα

Στο βιβλίο μου ΄΄ΚΙΝΕΖΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΜΕΤΑΞΙΟΥ΄΄ δεν έχουν χρησιμοποιηθεί δυσνόητοι οικονομικοί ορισμοί, ούτε και θεωρίες εμπορικών συμφωνιών και κοινωνικών εκρήξεων. Σαν παραμύθι διαβάζοντάς το, ευελπιστώ, να προβληματισθεί ο αναγνώστης για την δυναμική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στις παραδόσεις και την κληρονομιά ενός λαού με τις εμπορικές συναλλαγές του, όπως εκείνες λαμβάνουν χώρα σήμερα σε μία πλήρως παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Email: sofianik@her.forthnet.gr

fb: Κινέζικες δουλειές με γεύση μεταξιού

twitter: @bookflavorsilk